Waarom is deze jongen nooit doorgebroken? Waarom staat hij niet in het eerste van PSV? Wat hebben de scouts van de topclubs over het hoofd gezien? Wat Adam Maher kan, kan hij ook. En misschien nog wel veel beter. Behalve voor je eigen zoon, ga je voor hem naar een wedstrijd. Soms is hij negentig minuten onzichtbaar. Dan ligt hij aan de ketting van een verdediger. Dan kan hij niet veel meer dan de bal afschermen als hij wordt aangespeeld en diezelfde bal goed afspelen aan een medespeler.
Maar hij stelt je zelden teleur. Altijd wel één weergaloze
actie die je hele dag goed maakt. Dat tekent de vedette in hem. Hij doet mij denken aan mijn favoriete voetballer tijdens mijn jeugd. Willy Brokamp van MVV.
Die kon dat ook. Net op het moment dat de mensen op de tribune zich afvroegen “speelt Willy wel mee vandaag?”, liet hij iedereen in opperste verrukking
achter.
Mark Simons. Voetballer in de A1 van sv Diemen. Zoon van een vader met wie ik het goed kan vinden. Een vader die zijn best doet om langs de lijn zijn trots te onderdrukken. Een bescheiden glimlach, die laat hij zich nog wel eens ontvallen. Voor het overige toont hij zich kritisch naar zijn zoon. “Ach Mark”, is het enige wat je hoort als het niet helemaal naar zijn zin gaat. Maar die vader, die moet inwendig supertrots zijn. Kan niet anders.
Als hij de bal niet heeft, dan sjokt hij over het veld. Voor
het oog een beetje moeizaam, hij sleept zich dan voort. Alsof hij genoeg heeft
aan zichzelf. Maar ondertussen loert hij op kansen, op openingen en gaatjes. Die
weet hij te vinden voor andere spelers. Of te benutten voor eigen doelpunten. Dan
zie je ook dat hij een intelligente voetballer is. Zuinig met zijn krachten
bovendien, verspilt geen energie. Zoals Ronaldo dat ook niet doet. Geen stap teveel is het motto. En dan plots
is hij er, die onnavolgbare versnelling. Doet dan aan de Engelse voetballer
Bale denken. Niet bij te benen. Hij laat verdedigers achter zich alsof ze er
niet staan. En combineert die snelheid met de techniek van Messi.
Messi, Ronaldo en Bale kwamen onlangs op één moment samen. Drie halfgoden in één jongen verenigd. Op een zomeravond tijdens de halve bekerfinale tegen Uitgeest A1. Hij pikte de bal op zijn eigen helft op, versnelde om die snelheid over de hele helft van de tegenstander vast te houden, schudde de verdedigers van zich af met een paar virtuose bewegingen en toonde tot slot zijn killersinstinct door droog te scoren.
Het werelddoelpunt van Maradona tijdens het WK 1986 stak er
schril bij af.
